Bu çalışma, AB sosyal politikasının, son dönemde, kendi ördüğü kavramlarla yarattığı epistemik şiddeti sorgulamayı amaçlamaktadır. AB sosyal politikası, güvenceli esneklik, sosyal diyalog ve sosyal dışlanma gibi kavramlarla, toplumsal gerçekliklerin anlaşılmasını önlemekte ve düşünce kalıplarını, bu kavramlar içinde tutsaklaştırmaktadır. Bu epistemik şiddetin, AB’ye uyum çerçevesinde, yeni kavramlarla üretilen bir sosyal politika alanına da uyum sürecinde olan Türkiye için anlaşılması ve açıklanması önemlidir. Bu çalışma, AB sosyal politikasının kurucu kavramlarını (güvenceli esneklik, sosyal diyalog ve sosyal dışlanma) incelemeyi ve bu kavramların neleri görünmez kıldığını, neleri gözardı ettiğini ve neleri yok saydığını tartışmaya açmayı hedeflemektedir.
Anahtar kelimeler: Sosyal politika, sosyal dışlanma, güvenceli esneklik, sosyal diyalog, Avrupa Birliği